7.01. 2000.god.

Ramaća

Sa onih brda tamo

čuje se glas što doziva

kišne oblake na naše

suve pašnjake.

U kući od kamena

sa malim prozorima

kraj ognjišta sedi

u crnini starica.

Na licu joj stari

ožiljci vremena

dok sobom šaraju

senke predaka.

Molitva se prelama

sa njenih usana

pod ikonom

nekih starih rana.

Kandilo na zidu gori

u ime sećanja

na velike junake

ovih planina.

Noc je padala

nad gustim šumama

a vetrovi drumom

tukli putnike namernike.

Glas se još uvek čuo

uz urlike vetrova

negde u daljini

kako doziva oblake.